Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Η Θεσσαλονίκη την είδε πάλι αλλιώς...


..και μας το δείχνει σήμερα Τετάρτη, 22 Σεπτέμβρη!

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο και η πόλη θα γεμίσει όχι μόνο από άλλα μεταφορικά μέσα, αλλά από ήχους, μουσικές, μπογιές, θέατρο, παιχνίδια, δράσεις, γραφικότητα, αναμνήσεις, ιστορία, νέους και γέρους, παιδιά και μωρά, σε ένα μεγάλο, σχεδόν γραφικό αποκριάτικο χορό.
«Δεν το χάνω! Δεν το χάνω! Δεν το χάνω! Όση δουλειά κι αν έχω, όσο κουρασμένη κι αν είμαι!», είπα και ντύθηκα στα γρήγορα, πήρα το ποδηλατάκι μου και κατέβηκα στο κέντρο. Θαρρείς πως όλοι είχαν μεταφερθεί σε μια άλλη πόλη! Εγώ ξεκίνησα από την Προξένου Κορομηλά που δε λεγόταν πλέον έτσι, αλλά ο δρόμος των παιχνιδιών. «Δεν μπορεί», σκέφτηκα, «κάποιος μου κάνει πλάκα». Αφαιρέθηκα λίγο εκεί με κάτι παιδάκια που ζωγράφιζαν στο δρόμο και ανέβηκα προς τον δρόμο, λέει, της μουσικής, την Τσιμισκή, όπου ονειροπόλησα κάμποσο με τις μουσικές και το τανγκό. Είπα να πάω στο καφέ που συχνάζω στη Σβώλου, μπας και βρω κανέναν, όπου πέτυχα μια θεατρική ομάδα -του ΚΘΒΕ μάλιστα! Οι φίλοι μου τελικά δεν ήταν εκεί, αλλά περπατούσαν λέει τα χαμάμ και τις αγορές της πόλης και να πήγαινα να τους συναντήσω, γιατί ήταν πολύ ωραία-μου ‘πε το παλικάρι από το καφέ! Ξεκίνησα, λοιπόν, πάλι προς την άλλη κατεύθυνση. Αφού πέρασα κάτι τρελούς ποιητές έξω από την Αγιά Σοφιά, με σταμάτησαν πιο κάτω κάτι παιδιά από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου -προβαλλόταν μια ταινία σε μια στοά (έμαθα και ότι το Φεστιβάλ φέτος θα γίνει Δεκέμβριο, λέει, και θα είναι πιο κρύο και αγγελοπουλικό το τοπίο). Χτυπάει το κινητό μου! –«πώς θα ήταν μια μέρα χωρίς κινητό;», σκέφτηκα- Μ’ αυτά και μ’ εκείνα δεν τους πρόλαβα τους φίλους μου. Είχαν κατέβει στην παραλία, όπου τους συνάντησα τελικά και εκεί έκλεισε για όλους η φθινοπωρινή αυτή βραδιά, με θέα το Θερμαϊκό γεμάτο με πανιά και καράβια με λαμπιόνια.
Όνειρο ή απλά ονειρεμένη διαδρομή;
Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε και να διαλέξετε τη δική σας ανάλογα με τα γούστα και την παρέα σας!
-τα παιδιά μην τα δώσετε πακέτο στη γιαγιά ή τη μπέιμπι-σίτερ! Θα μπορέσουν να πάρουν μέρος σε πάρα πολλές δράσεις που μάλλον θα θυμούνται ακόμη και όταν μεγαλώσουν.
Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στο http://www.parallaximag.gr/car.html

Δέσποινα Γερασιμίδου
Για να διαβάσετε το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στον Rockarolla, πατήστε εδώ.