Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

"To Lose Lautrec", στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης.



Εμείς είδαμε την παράσταση από την πλευρά... της μουσικής!
της Δέσποινας Γερασιμίδου


  Στην εξαιρετική αυτή παράσταση χαρίζουν τις μουσικές τους, live επί σκηνής, οι δύο μουσικοί του σχήματος ‘Sancho 003’. Ο Φώτης Σιώτας στο βιολί, τη βιόλα και το synthesizer και ο Κώστας Παντελής στις κιθάρες καταφέρνουν να βγάλουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Μία μοναδική μουσική σύνθεση που έρχεται να παρασύρει με την ατμοσφαιρικότητά της τις ερμηνείες των χορευτών και όλα αυτά εσκεμμένα για να παρασύρουν τους θεατές σε ένα ταξίδι στην περίφημη ‘belle epoque’ του Τουλούζ Λωτρέκ, ένα ταξίδι που στις μέρες μας όλοι χρειαζόμαστε και αναζητούμε…

Συνέντευξη με τον Φώτη και τον Κώστα από το μουσικό σχήμα ‘Sancho 003’

Είστε και οι δύο από τη Θεσσαλονίκη;
Ναι και γνωριζόμαστε από το 1996 περίπου. Ο Κώστας έπαιζε με το συγκρότημα «Πίσσα και Πούπουλα» και μετά με τα «Ξύλινα σπαθιά», εγώ (Φώτης) με τους «Ποδηλάτες» και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Πιο πολλή παρέα αρχίσαμε να κάνουμε, από τότε που δούλευα εγώ (Φώτης) σε ένα ρεμπετάδικο στην Παπάφη, την «Όμορφη Νύχτα» -δεν υπάρχει σήμερα- και το σπίτι του Κώστα ήταν ακριβώς από πίσω… Από τότε λέγαμε, ότι θέλαμε να παίξουμε μαζί, πιο πολύ σαν παρέα, ξέρεις… Μετά που έτυχε να κατέβουμε κι οι δύο στην Αθήνα, το επιχειρήσαμε τελικά.. Το σχήμα μας υπάρχει από το Μάιο του 2007.

… και ονομάζεται Sancho 003. Από τον… Sancho Panza?
Ναι, η ιδέα είναι από τον Δον Κιχώτη. Είπαμε να ονομάσουμε το σχήμα μας Sancho, επειδή μας αρέσει και στους δύο μέσα στο βιβλίο ο χαρακτήρας του Sancho Panza. Είναι πολύ αγαπητός και συμβολίζει διάφορα πράγματα, όπως συντροφικότητα και ανιδιοτελή αγάπη.

Και το 003;
Αυτό προέκυψε κατά τύχη. Όταν κάναμε μία από τις πρώτες μας συναυλίες στην Καστοριά, στείλαμε στους διοργανωτές της βραδιάς κάποια αρχεία με φωτογραφίες που είχαν τα ονόματα 001, 002, 003, … αυτά που μπαίνουν δίπλα στο jpeg. Στην αφίσα τελικά εκτυπώθηκε το Sancho μαζί με το 003, αλλά εμάς μας άρεσε και είπαμε να το κρατήσουμε (γέλια).

Πώς θα χαρακτηρίζατε το είδος της μουσικής που παίζετε;
Είναι δύσκολο να το πει αυτό κανείς στις μέρες μας, που η μουσική έχει τόσο εξελιχθεί και τα είδη και οι άνθρωποι μπλέκονται και βγάζουν πολλές φορές κάτι ξεχωριστό.. Τα όρια δεν είναι τόσο αυστηρά, όσο παλιά.. Θα μπορούσαμε πάντως να πούμε, ότι παίζουμε γενικά ηλεκτρακουστική μουσική, η οποία έχει όμως αρκετές πτυχές, είναι και μελωδική και ατμοσφαιρική.

Σήμερα είναι λες και η ηλεκτρονική μουσική ή, ακριβολογώντας, ο ηλεκτρονικός ήχος πάντα υπήρχε και πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτόν. Το νιώθετε εσείς αυτό;
Εντάξει, εμείς, δεν μπορούμε να πούμε, ότι είμαστε παιδιά της ηλεκτρονικής μουσικής. Πιο πολύ σε ροκ μπάντες παίζαμε. Κάπως έτσι εξελίσσονται όμως τα πράγματα, με τον ηλεκτρονικό ήχο να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Το στοιχείο όμως που χαρακτηρίζει ουσιαστικά τη δική μας μπάντα είναι, ότι μπορεί να παίζουμε με λούπες, αλλά όλα γίνονται σε πραγματικό χρόνο, real time. Δεν υπάρχουν μαγνητοφωνημένα πράγματα, ούτε υπάρχει κάποιο laptop που να παίζει «μπίτια» για να παίζουμε εμείς από πάνω. Έχουμε ένα δίπολο, κάποια κομμάτια στηρίζονται σε λούπες που τις στήνουμε όμως εκείνη την ώρα, και κάποια είναι πιο ελεύθερα, τα παίζουμε δηλαδή χωρίς λούπες.

Ο καινούριος σας δίσκος έχει τον τίτλο ‘We buy gold’; Μη μου πείτε, ότι κι αυτό το είδατε κάπου, σας άρεσε και το βάλατε…
Όχι.. αυτό είναι από αυτά τα μαγαζάκια που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, συνήθως σε κακόφημες περιοχές και μπορείς να δώσεις το χρυσό σου ρολόι ή οτιδήποτε πολύτιμο και να πάρεις ρευστό… Είναι χιουμοριστικός και σαρκαστικός ο τίτλος του δίσκου για όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Γι’ αυτό και στο εξώφυλλο απεικονίζεται μια αντλία βενζίνης, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχει μία φωτογραφία από ενεχυροδανειστήριο…

Πλέον όμως στις μέρες μας, όταν αγοράζεις έναν δίσκο, είναι πραγματικά σαν να αγοράζεις χρυσό… έχει καταντήσει δηλαδή να θεωρείται είδος πολυτελείας… Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στη μουσική βιομηχανία;
Στην Ελλάδα οι δισκογραφικές έχουν χάσει πλέον τη δύναμη τους. Ο χρυσός δίσκος έχει πάει πλέον στις 6.000, ενώ 5 χρόνια πριν ήταν στις 30.000. Οι δισκογραφικές κάνουν απεγνωσμένες κινήσεις που κάνει ο πνιγμένος, λίγο πριν πνιγεί. Μόνο η τηλεόραση το συντηρεί αυτό το πράγμα πλέον. Και κάποιες μικρές εταιρίες, που είναι προσπάθειες μερακλήδων, φιλόμουσων που έχουν μικρά label, κάνουν μικρά πράγματα, αλλά δουλεύουν νοικοκυρεμένα.

Και όλη αυτή την επανάσταση βέβαια στη μουσική βιομηχανία έφερε το Myspace και ακολούθησαν όλα τα υπόλοιπα social media, τα οποία έχoυν ουσιαστικά αντικαταστήσει μεγάλο μέρος της δουλειάς που πατροπαράδοτα έκαναν οι δισκογραφικές. Εσάς ποια είναι η στάση σας σε όλο αυτό το παιχνίδι; Παίρνετε μέρος;
Είναι αλήθεια, ότι σήμερα ο κόσμος που θέλει να ακούσει μουσική και να γνωρίσει ένα σχήμα θα μπει στο myspace. Εντάξει παίρνουμε μέρος, όσο μπορούμε. Myspace έχουμε. Το κάναμε, αμέσως αφού ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί και εκεί μπορεί ν’ ακούσει κανείς κάποια κομμάτια από τον πρώτο μας δίσκο. Κατά τα άλλα όμως είναι αρκετά ανενημέρωτο το προφίλ μας, δεν έχουμε βάλει για παράδειγμα όλες αυτές τις παραστάσεις, για τις οποίες έχουμε γράψει μουσική… Είμαστε μεγάλα παρτάλια (γέλια). Και, απ’ ότι καταλαβαίνεις, προφίλ στο facebook δεν έχουμε. Ούτε σαν σχήμα, ούτε οι ίδιοι προσωπικά. Είναι ένα πράγμα που πρέπει συνέχεια να μπαίνεις. Δεν έχουμε τόσο χρόνο να διαθέσουμε και προτιμούμε να ασχολούμαστε με άλλα πράγματα απ’ το να μπαίνουμε στο facebook.. Και τελικά είναι τόσο ωραίο να παίρνεις τηλέφωνο τους φίλους σου και να τους συναντάς.

Ναι, αλλά σήμερα με τα social media μπορείς να ταξιδεύεις τη μουσική σου ανά τον κόσμο, χωρίς να πρέπει να δίνεις το παρόν κάθε φορά, πράγμα που σε δύσκολες εποχές είναι σχετικά δύσκολο…
Αυτό γενικά ισχύει. Ωστόσο στη δική μας περίπτωση τα πράγματα είναι πιο εύκολα, λόγω και της ιδιομορφίας του σχήματός μας. Είμαστε μόνο δύο άτομα και μπορούμε εύκολα να κουβαλήσουμε τον εξοπλισμό μας –τα όργανα και τους ενισχυτές-. Έτσι ούτε θέλει πολύ οργάνωση, ούτε κοστίζει τόσο πολύ να δίνουμε συναυλίες εδώ κι εκεί. Αυτό ήταν κι ευκαιρία για να κάνουμε γύρω στις 40 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Κάπως έτσι ευελπιστούμε να λειτουργήσει και για το εξωτερικό. Θέλουμε να ταξιδέψουμε με τη μουσική μας σε διάφορες μικρές πόλεις και φεστιβάλ του εξωτερικού που υποστηρίζουν αυτού του είδους τη μουσική, είτε σαν support είτε σαν κύρια εμφάνιση. Γι’ αυτό και ο δεύτερος δίσκος που θα γράψουμε τώρα μετά τις παραστάσεις στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, θα κυκλοφορήσει από μία Βέλγικη εταιρία, την Conspiracy Records, η οποία συνεργάζεται με διάφορες μπάντες στην Ευρώπη κι έτσι υπάρχει η προοπτική, βγάζοντας τον δίσκο να πάμε σε διάφορα μικρά μέρη του εξωτερικού.


Για τα εγχώρια και για λίγες ακόμη παραστάσεις, μπορείτε να απολαύσετε τη μουσική του σχήματος “Sancho 003” στην παράσταση «To Lose Lautrec» στο Βασιλικό Θέατρο, μέχρι και τις 5 Δεκεμβρίου.
Για όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες της μπάντας, εγχώριες και μη, μπορείτε να ενημερώνεστε από το προφίλ στο Myspace, το οποίο ελπίζουμε να ενημερώνουν συχνά πυκνά…
Εμείς δεν έχουμε, παρά να ευχηθούμε καλό ταξίδι στις μουσικές του σχήματος!

Info 
http://www.myspace.com/sancho003

                                                                                                                                  Δέσποινα Γερασιμίδου

Για να διαβάσετε το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στον Rockarolla, πατήστε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου